Алимаа:Би аавыгаа хүнтэй явалдаж байгааг санамсаргүй олоод мэдчиxсэн тэгээд Ээждээ хэлтэл…

Манайх ам бүлээрээ Сайханы Хөтөлд 1 өрөө байранд байж байгаад түүнийгээ зараад өөр байранд орохоор боллоо. Байраа тухайн үед 400 мянган төгрөгөнд л зарсан. Тэгсэн чинь сарын дотор мөнгөний ханш айхтар унаад байрны үнэ огцом нэмэгдчихэв.

Нөгөө хуучин зарсан байрны маань үнэ бүр 1 сая 500н мянга болоод явчихлаа. Ээж аав 2 бүр паниканд ороод намайг Дарханд эмээ дээр үлдээж нэг хэсэгтээ хотод байж байгаад тэндээсээ Налайхад очиж амьдарч эхлээд жилийн дараа Дарханаас намайг өөрсөд дээрээ авчирсан.

Нэг Казак айлын хашаа байшингийн амбаарт амьдран суудаг боллоо. Айлынх нь хүүхдүүдэд хөөрхөн шоглуулнаа, намайг оруулахгүй заримдаа хаалгаа хаачихна. Би ээжид шоглуулснаа ховлохоор ‘Удахгүй эндээс нүүнээ.

Өөрсдийн гэсэн хашаа байшинтай болноо’ гэж тайвнаар хариулна. Нэг их удалгүй ээжийн хэлснээр болж бид өөрсдийн гэсэн хашаа байшин худалдаж авлаа. Бүр жижигхэн дэлгүүртэй хашаа байшин.

Аав байшингийнхаа нэг том өрөөг гарааш болгоод тэндээ нүүрс хутгаж авдаг нэг ковш гээд юм байдаг юм, ковш гагнаж хийдэг болсон.

Миний мэдэхийн аав маш хөдөлмөрч байсан, тийм болохоор амьдрал амбаарт байсан үеээ бодвол нүдэн дээр дорхноо л босоод ирэв. Ээж хашааныхаа дэлгүүрийг ажиллуулна. Заримдаа би зогсоно.

Ойр тойрон эмийн сан байхгүй болохоор зөвшөөрөлгүйгээр нууцаар жижиг сажиг эм зарна. Бас та.мхи. 8н нэрийн дэлгүүр биш болохоор уг нь болохгүй шдээ. Нэг удаа би дэлгүүр дээрээ зогсож байтал нэг ах гаднаас ороод ирлээ. Ахын дүү наад талхнаас чинь нэгийг, тэр хиамнаас нэгийг гээд л уутлуулаад авлаа.

Би ‘Ахаа тэдэн төгрөг болж байна’ гээд хэлсэн чинь өөдөөс ‘Миний дүү, Энэ бол дээ-рэм’ гэснээ гараад гүйчихсэн. Хар шөнө би хаанаас тэр ахыг барьж авна гэж гарч гүйх билээ ээждээ очоод л дээрэмдүүлснээ хэлж байгаа юм чинь.

Манайх дөнгөж тавган антенн тавиулаад аймар олон суваг зурагтаар гардаг болчихсон. Орой Universe Best songs их гардаг байлаа. Манай аав эрэгтэй хүүхэд хүсдэг байсан юм шиг байна лээ, намайг гарахад эрэгтэй хүүхэд биш байсан чинь ээжид Оргүйгээс охинтой нь гэж хэлсэн гэсэн.

Би чинь аавдаа яагаад ч юм таалагдах туйлын хүсэлтэй. Жаахан эрэгтэйлэг байвал аавд таалагдаж магадгүй ч юм шиг. Аавыг дайн байлдаантай кино үзэхээр хажууд нь албаар шимтэн үзнэ. Ааваасаа кок авчих гээд л.

Ер нь ааваас кок авах л хамгийн гоё. Надад ааваас илүү шударга, ааваас илүү мундаг хүн байхгүй юм шиг л санагдана, аав шигээ л хүнтэй том болоод суух юмсан гэж боддог байсан даа. Ээжид бол бүх юмаа ярьна, аавтай бол арай өөр ахисан түвшинд харьцна. Аавтай хамаагүй дундаа орж болохгүй, амжилт гаргасан тохиолдолд л аавтай ярьдаг ч юм уу.

Миний бүх хичээл жигд сайн ч биеийн тамир орж эхэлсэн үеэс эхлээд биеийн тамир дээр л уначихдаг боллоо. Аав ээж 2 гайхаад надаас биеийн тамирын юу нь тийм хэцүү байгааг бүр асууна. Энэ яг манай хүүхэд бишээ гэж надаар тоглоно.

Би бүр биеийн тамир дээр алхалт хийхээр өрөөлдөж алхдаг хүүхэд байсан юм чинь. Тэгсэн мөртлөө аав гараа дээшээ өргөхөөр хөлөө лаг өндөр өргөж өшиглөнө. Ханан дээр очиж түрүүлгээ тогтоно, бараг өөрийнхөө хэмжээнд карата хийж барина.

Надад жүжигчин болох хүсэл мөрөөдөл дүүрэн байлаа. Бага ангийн маань багш тэрийг их дэмжинэ. Намайг драмын дугуйлан руу дагуулж яваад бүртгүүлээд шалгуулсан чинь ээж ‘Манай удамд жүжигчин байхгүй ээ’ гээд намайг буцаж хөтөлж гаргаад тэр хүсэл маань талаар боллоо.

Би чинь хорооллынхноосоо Усны тэрэг гэдэг хоч авчихсан. Яагаад юм гэсэн, нэг усанд явахаараа 40н питанаар 7,8н удаа наашаа цаашаагаа явдаг болохоор. Амьдрал нэг тиймэрхүү л өрнөж байлаа.

Ээж нэг өдөр Мөрөөдөл биелдэг юм гэдэг нэвтрүүлэг үзэж байсан чинь нэг хүүхдийн Англи хэл нь аймар сайн, чухам л лаг лаг орчуулга хийдэг гээд гарч л дээ. Манай ээж ч ум хумгүй намайг дагуулж гараад микрт суугаад хот ороод хамаатныдаа очиж хоноод маргааш нь шууд яг тэр хүүхдийн сурсан сургалтын төвд намайг бүртгүүлчихлээ.

Тэгж би анх удаа Англи хэлний курст зуны 2 сар суусан, багш нь үнэхээр сайн багш байж таарсан юм. Тэрний дараагаар би 2 найзтайгаа 3уулаа нийлээд Сүхбаатарын талбай руу явдаг ажилтай боллоо. 5н өгүүлбэр бэлдчихсэн. Where are you from?, I am learning English, Can I practice with you? гээд нэг тиймэрхүү өгүүлбэрүүд.

Жуулчид чинь ирэхээрээ Сүхбаатарын талбай ордог нь бүр бичигдээгүй хууль. Тэд нарыг дагаж ярьж явна. Европууд чинь их нээлттэй, өө тийм үү тэгье гээд л, заримдаа бүр бид нарт кофе аваад өгчихнөө бас. Тэгж байтал нөгөө 5н өгүүлбэртээ бүр гаршчихлаа бид гурав.

Тэрнээс цаашаа юм ярьхаар харин ойлгохгүй, yes sure гээд л худлаа инээгээд сууна. Би ярианы клуб болгон руу яг хичээлдээ явж байгаа юм шиг бэлдээд явдаг, чихэвчээ хийчихээд өөрөө өөртэйгөө

Англиар юу ч хамаагүй ярьдаг, хүмүүс намайг ямар гоё дуудлагатай юм бэ гэж хэлж байна гэж төсөөлдөг байлаа.

2011н оны 12 сарын 30ны өдөр. Шинэ жилийн яг өмнөх өдөр би аавыгаа өөр хүнтэй явалдаж байгааг санамсаргүй олоод мэдчиxсэн. Жаахан хүүхэд болсон процессыг тоохгүй ярьчихдаг шдээ, манай дүү тэгсэн аав бид 2 нэг эгч дээр очдог, тэр эгч тамхи татдаг, 2 хүүхэдтэй гээд надад ярьчихав.

Үүнийг сонсохоос өмнө би хэд хэдэн удаа аавыг анзаарчихсан байсан юм. Ээжийг гадагшаа гарах хооронд утасныхаа дууг хаагаад мессеж бичээд байгааг нь, энд тэнд хусаад хэрэглэчихсэн нэгжний цааснууд хэвтэж байгааг нь.

Би 17 хүрэх гэж байсан юм. Тэр үед яах ёстойгоо мэдэхгүй хэсэг гайхсан ч яагаад ч юм ээжид заавал хэлэх ёстой, ээж хохироод байгаа юм шиг санагдаад болдоггүй. Тэгээд л ээжид хэлчихсэн. Аав уурхай дээр ажилладаг болчихсон, ковшоор нүүрс татаж гаргадаг ажилтай байсан юм.

Ажлаасаа нэлээн орой ирээд дөнгөж хаалганы гишгүүр дээр зогсож байтал ээж ааваас ‘Охин чинь ингэж яриад байна. Энэ үнэн үү?’ гэж асуутал аав ‘Тийм’ гэж хэлчихээд буцаад гараад явчихсан, тэр чигтээ.

Маргааш нь шинэ жил байсан ч ямар ч уур амьсгал гэрт байсангүй. Ээж уйлаад л байсан, уйлаад л байсан. Төрсөн аав минь, миний хамгийн итгэж хайрлаж хүндэлж явдаг, хэзээ ч тийм зүйл хийхгүй гэж боддог байсан хүн минь яваад өгсөн.

Гэсэн ч ээж бид 2 шууд бууж өгөхийг хүссэнгүй. Ээж аав руу залгана. Тэгэх тоолонд нөгөө хүүхэн нь утсыг нь авна. Ээжийг хэлэх хэлэхгүй аймар үгээр доромжлохыг нь би сонссон. Чи арчаагүй болохоор нөхөр чинь чамаас салж байгаа юм. Юу шиг юутай ч гэнэ үү.

Аавыг өөр дээр нь очсон цагаас хойш дуртайгаараа аашлаж байлаа. Би ч бас залгана, гэвч утасны цаана өнөөх хүүхэн л үргэлж байсаар байна. Ээж удалгүй дүүг дагуулаад эмээ рүү Дархан явсан. Би гэртээ гав ганцаараа үлдлээ.

Ямар ч эцэг эхийн хараа хяналт байхгүй. Надад ямар ч хичээл хийх сонирхол байсангүй, бүр ямар ч. Багш залгаад Хөөе чи хичээлдээ ирэхгүй юм уу гэхээр нь Явахгүй ээ гэж бүр хэлсэн. Угаасаа надад анхаарал тавих хүн байхгүй, бүгд өөр өөрсдийн асуудалтай болохоор.

Өвөл гэр хороололд, аз болж нүүрсний амбаарт жаахан нүүрс байсан юм. Тэрийгээ түлээд л гэртээ бүгчихнэ. Нарны гэрэлд гэрээсээ огт гарахгүй, орой харанхуй болохоор гарч дэлгүүрээс баахан хямдхан бэлэн гоймонгууд бөөнөөр нь аваад тавьчихна. Бараг 7 хоногийнхоо хэрэгцээгээ авч тавичихаад өдөржин, шөнөжин унтана даа.

Сэрүүн байхыг хүсэхгүй, унтвал бүх зүйлийг мартчих учраас. Идээд л унтаад л, идээд л унтаад л. Хаалга маань жижигхэн дэгээн төмөртэй. Тэгээд нөгөөдхөөрөө дотроосоо түгжээд байж байсан чинь нэг шөнө аавын найзын эрэгтэй хүүхэд согтуу хаалга балбадаг юм.

Тэр муу жижигхэн дэгээ эрэгтэй хүнд юу болох вэ дээ. Тэрнээс ай.мар айж байсан ч цагаа тулахаар хүн зоригтой болчихдог юм байна лээ. Цагдаа дуудна шүү гэж орилсоор байгаад хөөгөөд явуулчиxсан. Би хичээлдээ суухгүй байсаар нэг мэдсэн Хонхны баяр боллоо.

Намайг ирээрэй гэхээр нь яваад очлоо. Очих очихдоо, сэтгэл зүйн өөрчлөлттэй дээр нь эцэг эхийн хараа хяналтгүй хүн чинь өөрийгөө огцом өөрчилмөөр санагдаад ёстой дуртай хурц шийдлээ хусаад л очсон. Аймар сонин буржгар хими хийлгэчихсэн дээр нь бүдүүн. Ангийнхан маань миний таргалсныг л гайхсан хүмүүс. Дүнгүүд маань асуудалтай байсан ч аз болж Англи хэлэндээ суурь сайн байсан тулдаа бас гайгүй.

Хонхны баяраа далимдуулаад би аав ээжийгээ нийлүүлэх гэж оролдлоо. Аав руу залгаад ‘Ээж хонхны баяр дээр ирэхгүй юм шиг байна. Ядаж та ирэхгүй бол..’ гэсэн тэгснээ ээж рүү залгаад ‘Аав хонхны баяр дээр ирэхгүй гэнээ. Ядаж та ирэх ирэхгүй бол..’ гээд ижилхэн юм хэлчихэж байгаа юм. Тэгээд нөгөө 2ыг чинь тааралдуулахаар боллоо.

Тэр хоёрыг ирэхэд хамгийн их цочролд оруулсан юм нь миний пэндийлт л байсан байх. Би чинь бараг 84 кг болчихсон байсан юм чинь. Ашгүй тэр өдөр аавыг дагуулаад гэртээ харилаа. Би хонхны баяраа дуусгаад зугаалгаар явахаар болчихсон хүн, аймар баяртай.

Ам бүл буцаж нэгдээд гэртээ ирэх мэдрэмж ямар сайхан байх вэ. За ингээд л буцаад бүх юм хэвэндээ орох нь гэж бодож байсан чинь гаднаас 2 цагдаа гэрт ороод ирлээ. Аавыг гэрийн чинь гадаа уулзая гээд дуудаад байхгүй юу, юу болсон бэ яасан гээд ээж бид 2 дагаад гарах гэсэн та 2 хэрэггүй, наанаа байж бай гэдэг юм.

Аймар гайхна шдээ, манай аав хэзээ ч цагдаатай орооцолдох хүн биш. Тэгсэн хэзээ хойно ааваас сонссон чинь нөгөө хүүхэн нь аавыг миний хонхны баяр луу явах сургаар ардаас нь такситай дагаад ирчихсэн, тэгээд таньдаг 2 цагдаагаасаа аавыг гэрээс нь гаргаад ир гэж гуйсан байсан. Тэгээд л аав яваад өгсөн.

Би төгсчихөөд гэрээ нүүлгээд ээж дээрээ яваад очлоо. Ээж бүр нүднээс гартлаа турчихсан байв. Бараг л яс арьс. Салснаас нь 6н сарын л дараа шүү дээ.

Ээж хааяа уурлахаараа “Чи яагаад надад тэр үед үнэнийг хэлж байгаа юм бэ? Хэрвээ чамаас ухаантай охин байсан бол надтай биш аавтайгаа ярилцах байсан юм. Тэгсэн бол магадгүй аав чинь үлдээд манай гэр бүл ийм байдалд орохгүй байсан юм” гэнэ.

Тэр үгэнд нь аймар гомдож, нойлд ороод ээжээс нуугдаж уйлсан. Би уг нь өөрийг нь бодоод л үнэнийг хэлсэн, гэтэл яагаад над руу ингэж байгаа юм бол, үнэхээр миний буруу байсан юм болов уу? гэж бодон өөрийгөө буруутгадаг байлаа.

Оюутан болоод төлбөрийг маань аав тасралтгүй төлж байсан ч тэрнээс жаахан илүүг надад цухуйлгахдаа тун дурамжхан байсан юм. Хааяа нэг шахааны ном худалдаж авах хэрэгтэй болоод ааваас мөнгө асуухаар өгье ч гэхгүй, өгөхгүй ч гэхгүй нэг л тийм ёозгүй. Аль болох аав ээжээс мөнгө авахгүйхэн шиг бүгдийг өөрийнхөөрөө болгох гэж үзнэ.

Амны фигур, Англи хэл 2ынхоо ачаар би олон ажилд тэнцэж цаашаа ажиллах боломжуудаа нээж байв. Янз бүрийн л ажил хийж үзсэн. Цалингууд маань голцуу байрны түрээсэнд явна, бас олон ч хажуу өрөөгөөр явсан даа.

Нэг удаа эхнэр нөхөр 2 ажиллуулдаг зусланд ажиллахаар болов оо. Манай аав ээжээс ч хөгшин хүмүүс. Тэгсэн нөхөр нь надтай 2уулхнаа байх шалтаг яаж ийгээд л гаргаад байснаа сүүлдээ давраад гуя хас илээд явчихсан.

Огцом эсэргүүцчихвэл ажилласан хугацааны цалинг маань өгөхгүй байх вий гэж би айгаад эвтэйхэн учрыг нь олох гэж хичээнэ. Энэ тухай аав руу залгаад хэлтэл аав ‘Иймэрхүү зүйл хаана ч гарч л байдаг юмдөө’ гээд зохицоод амьдрахаас өөр яахав гэсэн маягтай намайг аргадан хэллээ.

Эрэгтэй хүн эхнэрээ араар тавих байж л байдаг зүйл, эрэгтэй хүн эмэгтэй хүний биенд зөвшөөрөлгүй хүрэх байж л байдаг зүйл. Би энэ бүгдийг үнэхээр ойлгохгүй гайхаж үзэн ядсан. Оюутан болоод удаагүй байтал аавын аав, өвөөгийн маань бие муудаад би яаралтайгаар өвөө рүү очлоо.

Намайг очтол өвөө намайг хөлдөө суулгаж байгаад яг ээжийн хэлсэн шиг үгсийг надад хэлэв. “Чи айлын том нь байна даа. Тийм юмыг ээждээ хэлдэггүй юм шдээ. Чи арай ухаантай байсан сан бол байдал арай өөр байх байсан юм” Эдгээр үгсийг надад хэлээд өвөө удаачгүй бурхан болчиxсон.

Би ахиад л өөрийнхөө хийсэн зүйлийг үзэн ядаж уйлсан. Гэхдээ яагаад? Яагаад л гэж их асуусан. Яагаад хэн ч тэр хүнийг буруутгахгүй, над дээр хамаг буруу нь ирж байгаа юм бол. Тэр л өдөр би ээжтэй биш, аавтай ярьчихсан бол манай гэр бүл ямар байх байсан бол, дүүгийнхээ аав ээжтэйгээ элэг бүтэн өсөх байсан боломжийг нь би тэнэгээсээ болоод алдчихсан юм болов уу.

Тэр үед дүү маань 5хан настай байсан, юуны ч учир мэдэхгүй. Би ч яахав 17,18 хүрчихсэн удахгүй гэрээсээ явчих байсан хүн, магадгүй би дүүгээ өнчрүүлчихсэн байх. Байж болох бүх талаас нь л бодсон. Манай найз надад нэг удаа ярьж байсан юм, төрсөн өдрөөр нь аав нь оронд нь өглөөний цай бэлдэж өгсөн гээд, тэр нь сэтгэлд үлдчихсэн.

Сүүлд би найз залуутайгаа айхтар муудалцаад яг нэг ааваараа өмөөрүүлмээр санагдаад аав руу залгалаа. Үнэхээр аавын хэрэгцээ гараад, орон зай нь үгүйлэгдээд байсан юм.

Залгаад ‘Ааваа намайг ирээд аваач тэгэх үү’ гэтэл ‘Завгүй байна. Эргээд залгая’ гээд таслачихсан. Сүүлийн тэр мөч хүртэл за аав минь алдсан ч гэсэн… гээд сэтгэл дотроо зай үлдээчихсэн байсан ч юм шиг.

Тэрнээс хойш аавыг сэтгэлдээ жаахан орхичихсон. Би найз залуутайгаа хэсэг амьдардаг байсан юм. Гэр бүлийн маань харилцааг мэддэг болоод ч тэр үү намайг дээрэлхдэг юм шиг мэдрэгддэг байсан. Хааяа н*цгэн ш*лдан шахуу байхад минь орц руу хөөгөөд гаргачихна. Нэг хэсэг нэлээн хөөгдөж гарсан. Тэгээд л орцны хүйтэн шалан дээр сууж байхдаа ‘Хэрвээ би ээждээ үнэнийг хэлээгүй байсан бол тэгээд аав ээж 2 салаагүй байсан бол энэ хүн надад ингэж хандах байсан болов уу’ гэж бодно.

Яагаад ч юм надаас болж тэр хүн бас тэгж аашилсан байх гэж бодогдоод байдаг юм. Би өөрөө гэр бүлийн асуудалтай, эрэгтэй хүнд итгэж чадахаа байчихсан болохоороо ч юм уу тэр хүнд бас буруу өгч чаддаггүй юм. Энэ хугацаанд миний Англи хэл улам л дажгүй болчихсон байлаа.

Санамсаргүй байж байгаад Тик Ток дээр аксенттай бичлэг хийчихсэн, Солонгосууд Англиар ярихдаа, Англичууд Англиар ярихдаа гээд л баахан яриад бичлэг хийж орхичихоод буцаад ороод ирсэн чинь 2000, 3000 лаяктай болчихсон байна. Амьдралдаа авч үзээгүй коммент, лаякнууд.

Тик Ток хийдэг болчихоод байж байтал удаачгүй надад ажлын санал орж ирэв, очоод уулзтал ‘Намайг юу хийж чадах вэ’ гэхэд нь ‘Англи хэлний багш мэргэжлээр төгсөж байгаа’, ‘Хобби чинь юу вэ’ гэхээр нь ‘Кино үзэх’ гэлээ.

Тэгсэн за тэгвэл хоолойтой чинь нийлүүлээд кино ярьдаг контент хийж үзье гээд яг ажилд орсон анхны өдрөө суугаад Тваялаятыг бичсэнээр Alimaa’s movie guide-ын эхлэл тавигдаж байсан юм. Багаасаа хүсэж байсан жүжигчин болох хүслээ Англи хэлнийхээ буянаар биелүүлээд дуртай салбартаа ажилладаг болсон.

Аавтай ярихгүй нэлээд удчихсан байсан юм, ээж над руу залгаад аавыг чинь нөгөө хүүхэн нь орхиод явчихсан гэнэ гэж байна. Надад нэг л сэтгэл уужрах шиг мэдрэмж төрсөн.

Би тэр үед шинэ дугаар авчихсан байсан юм. Шинэ дугаараасаа аав руу залгаад, Байна уу гээд авахаар нь ярих гэсэн чинь хоолой зангираад болохгүй, уйлж байгаагаа сонсуулахгүй гээд шууд л таслав.

Яагаад ч юм цаанаасаа гомдолтой санагдаад хоолой зангираад байсан. Тэгсэн аав намайг гээд мэдчихсэн байсан. Би дүүтэйгээ төстэй дугаар авчихсан байсан болохоор л тэр байх. Намайг тасалсны дараа ааваас “Од охиноор минь юу байна” гэсэн мессеж ирсэн. Намайг дажгүй сайн явж байгааг хийдэг ажлаас минь харж сонсож л байгаа юм байна гэдгийг тэгэхэд мэдсэн.

Аавын бүх хийсэн зүйл, энэ бүх хугацааны дараа хүртэл ааваараа бахархуулах гэсэн жижигхэн охины хүсэл унтраагүй хэвээрээ байсаар байгааг тэр үед л мэдэрсэн юм хэмээн бичжээ.